خانواده ايراني و بازی‌های رایانه‌ای

گزارش‌ها نشان می‌دهد که صنعت بازی‌های دیجیتال سومین صنعت پول‌ساز دنیا شناخته شده است این یعنی اینکه بازی‌های رایانه‌ای در عمق زندگی‌های ما رسوخ کرده است تا جایی که برخی مخاطبان بازی‌های رایانه‌ای را بیشتر از مخاطبان برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی قلمداد می‌کنند. بازی‌های رایانه‌ای در زندگی امروز تبدیل به یک رسانه شده که اثرات عمیقی بر سبک زندگی کاربران گذاشته است. مرکز تحقیقات بازی‌های دیجیتال در گزارشی اعلام کرده است از جمعیت ۸۰ میلیونی کشور ۲۳ میلیون نفر از بازی‌های دیجیتال استفاده می‌کنند که ۵۳ درصد این تعداد نیز از بازیکنانی هستند که بطور مستمر از این بازی‌ها استفاده می‌کنند. این گزارش حاکسیت ۷۷ درصد بازیکنان از گوشی هوشمند، ۲۱ درصد از تبلت، ۱۶ درصد از رایانه شخصی،۶ درصد از کنسول بازی و ۵ درصد از لپ تاپ برای بازی استفاده می‌کنند. ۳۷ درصد بازیکنان زن و ۶۳ درصد مرد هستند که ۲۵ درصد آن‌ها را کودکان زیر ۱۲ سال، ۳۳ درصد را نوجوانان ۱۲ تا ۱۶ سال، ۲۹ درصد را جوانان ۲۰ تا ۳۴ سال، ۱۲ درصد را میانسالان بین سنین ۳۵ تا ۵۹ سال و ۱ درصد را نیز کهنسالان بالای ۶۰ سال تشکیل می‌دهد. بر این اساس از هر خانوار ایرانی بطور متوسط یک نفر بازی دیجیتال انجام می‌دهد و از هر ۵ خانوار ۴ خانوار حداقل یک دستگاه برای بازی کردن در اختیار دارند و متوسط سن بازیکنان ایرانی نیز ۲۱ سال است. ۶۹ درصد بازیکنان به اینترنت دسترسی ندارند، اما ۳۹ درصد آن‌ها به صورت آنلاین بازی می‌کنند. میانگین روزانه بازی کردن در بین بازیکنان ایرانی ۷۹ دقیقه است. حال اگر این میزان زمان را در تعداد ۲۳ میلیون کاربر ضرب کنیم مشخص می‌شود که در کشور ما روزانه بیش از ۳۰ میلیون ساعت وقت صرف بازی‌های رایانه‌ای می‌شود. در سال ۱۳۹۴ چهار هزار و ششصد میلیارد ریال صرف بازی‌های دیجیتال درکشور شده است در حالی که تنها ۵ درصد از بازار بازی‌های دیجیتال در ایران متعلق به بازی‌های ایرانی بوده است. ۱۵ درصد هزینه‌های پرداخت شده صرف بازی‌های کنسولی، دو درصد صرف بازی‌های رایانه‌ای و ۶۵ درصد نیز صرف بازی‌های موبایلی شده است. (به نقل از بنیاد بازی‌های رایانه ای) مطالعه این آمار و ارقام نشان می‌دهد نفوذ رو به افزایش بازی‌های رایانه‌ای در زندگی افراد می‌تواند جنبه‌های مختلف زندگی شخصی و اجتماعی را متاثر سازد. بازی‌های رایانه‌ای می‌تواند اثرات مثبتی مانند تکامل شخصیت و رفتار، پرورش استعدادها، ایجاد خلاقیت، پرورش تمرکز و دقت، افزایش بهره هوشی، گسترش جهان بینی، تقویت ذوق هنری، آموزش مفاهیم پیچیده، انتقال فرهنگ و ... را به همراه داشته باشند. اما در کنار این آثار مثبت اخبار تکان‌دهنده از آثار زیانبار این بازی‌ها نیز به وفور شنیده می‌شود. انزوای اجتماعی، ترویج خشونت، افت تحصیلی، کندی ذهن، کاهش حافظه، کاهش تحرک بدنی، افزایش فشار بینایی، تنبلی چشم و اعتیاد به بازی‌های رایانه‌ای که حتی در میان بزرگسالان نیز شایع شده است بعضی از آثار زیانبار این بازی‌ها به شمار می‌آید. بازی‌های رایانه‌ای گستره‌ای وسیع را شامل می‌شود که عدم آشنایی با ویژگی‌ها، اهداف و امکانات آن‌ها می‌توانند به عنوان تهدیدی جدی برای سلامت روح و روان و جسم کودکان و نوجوانان به حساب بیایند. لازم است خانواده‌ها قبل از در اختیار قرار دادن این بازی‌ها برای فرزندان با افزایش سواد رسانه‌ای انتخابی آگاهانه داشته باشند و با اشراف کامل نسبت به معایب و مزایای هر کدام از آن‌ها اقدام به خرید نمایند. در کنار این باید توجه داشت که ماهیت این بازی‌ها اعتیادآور است و اعتیاد به این بازی‌ها نه فقط کودکان بلکه بزرگسالان را نیز درگیر خواهد کرد. اگر افراد به صورت مدیریت نشده سرگرم آن شوند همه ابعاد زندگی آن‌ها متاثر خواهد شد و ممکن است آسیب‌های جبران‌ناپذیری به همراه داشته باشد.